Το πειραματικό ταινιάκι ΤΙΜΕ του Χρήστου Καρακάση συνεχίζει τον φεστιβαλικό του κύκλο.Ένα έργο που απεικονίζει το πέρασμα του χρόνου πάνω από την πόλη των Αθηνών. Δεν ακολουθεί τη συνήθη κινηματογραφική αφήγηση, αλλά εστιάζει στην εικαστική διάσταση της κινούμενης εικόνας. Ο δημιουργός κατασκευάζει το ζωντανό ζωγραφικό του πίνακα κρυμμένος πίσω από τέσσερις γωνίες λήψης και παίζει με τέσσερα πλάνα που δοκιμάζουν τη σύνθεση, το άνοιγμα και τη διάρκεια ενός πανοραμίκ. Η διάρκεια του συγκεκριμένου πανοραμίκ (η διαρκής κίνηση της μηχανής από ένα σημείο Α σε ένα σημείο Β) σε συνδυασμό με το Time Lapse δημιουργεί την αίσθηση μιας παρατεταμένης χρονικότητας. Σύμφωνα με το σκηνοθέτη πρόκειται για ένα σχόλιο πάνω στο χρόνο. Ο χρόνος εννοείται "η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο".Ο Χρόνος σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία έχει φτερούγες στην πλάτη, μη σταματώντας ποτέ την κίνησή του.«Η λέξη χρόνος συνδέθηκε με τον Κρόνο,τον Τιτάνα, γιο του Ουρανού και της Γαίας, ο οποίος αντιπροσώπευε την χαώδη ελευθερία ενός πρωτόγονου κόσμου αντιθέτου με την τάξη του Διός». Αυτό όμως που ιδιαίτερα απασχόλησε τους αρχαίους έλληνες ποιητές, φιλοσόφους και ιστορικούς ήταν το πρόβλημα της αρχής των πάντων.An experimental movie depicting the passage of time over the city of Athens. It does not follow the usual cinematic narrative but focuses on the visual dimension of the moving image. The creator, hidden behind four shooting angles, designs a live painting and plays with four shots that test the composition, opening and duration of a panorama. The duration of this panorama (the continuous movement of the camera from point A to point combined with Time Lapse creates the feeling of a prolonged time. According to the director this is a comment on time. Time is "the undefined movement of the existence and the events of the past, present and future, considered as a whole". According to ancient Greek mythology, time has wings on its back and never stops moving. Time was associated with Saturn, the Titan, who was the son of Uranus (sky) and Gaia (earth), representing the chaotic freedom of a primitive world opposed to Zeus’ order. "But what was of particular concern to ancient Greek poets, philosophers and historians was the problem of seeking the beginning of everything