A Cinematic Journey That Endures Beyond Time. Cinema is, by its nature, an ephemeral art. Films usually remain in theaters for a few weeks before giving way to new releases, new stories, new https://www.koyinta.gr/images. Rarely does a film transcend this cycle of consumption and remain alive far beyond its expected duration. And yet, Christos N. Karakasis’ Take a Trip, defying all conventions of our era, continues to be screened for 100 consecutive weeks at Studio Cinema in Athens—a record unprecedented in Greece and exceptionally rare worldwide.
Theatre-Productions-Performances
Featured
Από τις 27 Απριλίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στην Κεντρική Σκηνή του THEATROVICTORIA, σηκώνει αυλαία η ανατρεπτική κωμωδία «Οι Συνένοχοι», μια μοναδική παράσταση με πολλά απρόβλεπτα αλλά και επτά πρωταγωνιστές που κυριολεκτικά, ξεπερνούν τον εαυτό τους. Πρόκειται για το ολοκαίνουριο σουρεαλιστικό θεατρικό έργο της Βασιλικής Κάππα «Οι Συνένοχοι». Το γέλιο και η συγκίνηση, συνδυάζονται σε μια πολυεπίπεδη ιστορία που ανακινεί τα θέματα της ύπαρξης, των βαθύτερων επιθυμιών και των κοινωνικών συμβιβασμών!
Ο Τέννεση Ουίλλιαμς, κατά κόσμον Τόμας Λανιέ Ουίλλιαμς, είναι γνωστός για τα αμερικάνικου νότου έργα του και για τους έντονους χαρακτήρες του. Οι ρόλοι του είναι αγαπημένοι σε κάθε φοιτητή υποκριτικής και μεγάλο ηθοποιό για τις λεπτές αποχρώσεις της ψυχολογίας του και των έντονων εναλλαγών τους.
Ο ΚΑΡΛΟ ΓΚΟΛΝΤΟΝΙ & Η ΛΟΚΑΝΤΙΕΡΑ Ο Κάρλο Γκολντόνι, Ιταλός κωμωδιογράφος, γεννήθηκε στη Βενετία το 1707 και πέθανε στο Παρίσι το 1793.Συνέβαλε σημαντικά στην μετεξέλιξη της κωμωδίας από την Κομέντια ντελ’ άρτε προς την κωμωδία ηθών. Πρωτότυπα στοιχεία του έργου του είναι ο σκηνικός χώρος που είναι τόπος συνάντησης πολλών χαρακτήρων (π.χ. Λοκαντιέρα, Το καφενείο κ.λπ.) ο οποίος αποτελεί τον αφηγηματικό άξονα των κωμωδιών του.
Τρεις ρολίστες ηθοποιοί παίζουν ζωντανά, ενώ μια μεγάλη ομάδα ηθοποιών έχουν παίξει κινηματογραφικά. Πρόκειται για μια παράσταση που συνδυάζει την παραδοσιακή θεατρική διάσταση με σύγχρονα διαδραστικά και κινηματογραφικά στοιχεία. Ένα ευρύ φάσμα εκδοχών της εικόνας. Η Αλίκη πότε μικραίνει και πότε μεγαλώνει μέσα από μια τεχνολογική εγκατάσταση οθονών που της επιτρέπουν να αλλάζει μέγεθος, ενώ ένα σωρό ηθοποιοί συνομιλούν μαζί της πάνω στο κινηματογραφικό πανί. Οι θεατές μπλέκονται κι αυτοί στην παράσταση, αφού η Αλίκη δεν έχει ξεφύγει τελικά από την κουνελότρυπα είναι ακόμη εκεί και το θέατρο ολόκληρο είναι ένα μέρος της χώρας των θαυμάτων. Μια εγκατάσταση εντάσσει τους μικρούς θεατές στο έργο προβάλλοντας τους πάνω στις οθόνες πλάι στην Αλίκη.
Το έργο πρωτοανέβηκε το 1959 στο θέατρο «Αθηνών» από τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη. Θέμα του είναι η δικτατορία του άντρα στην αστεφάνωτη φίλη του και η δικτατορία της γυναίκας όταν τελικά τον πείθει να την παντρευτεί. Πρόκειται για μια ηθογραφία με έντονες κωμικοτραγικές καταστάσεις που μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο (1965) από τον Γιώργο Τζαβέλλα (σενάριο & σκηνοθεσία) και έκανε δημοφιλέστατους τους βασικούς χαρακτήρες του έργου: τον Αντωνάκη και την Ελενίτσα, την κουμπαρομπεμπέκα κ.α.